बहरे मुत्करिब ४ फउलुण
दुखेको छ पीडा लुकायौ तिमीले
नतोड्दै ति बाचा फुकायौ तिमीले
म रोए अतित्को बिछोट्को पिडाले
न झार्दै यि आसू सुकायौ तिमीले
उज्यालो भएको छ तिम्रो जवानी
गरी घात् महँगो चुकायौ तिमीले
छ छाती भरीको पिडा नै बढेको
झर्योशिर् मलाई झुकायौ तिमीले